expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>

Pages

27 February 2012

i'm blurrr..

Assalamualaikum.. Hujung minggu yang lepas perasaan ini teramatlah merindui seorang budak kecil bernama Nurul Ain Najihah yang dah berumur setahun 3 bulan.. makin banyak cakap plak die walaupun pelat..  Jadi diriku mengambil keputusan untuk pulang ke kampung halaman.. Ape yang terjadi?? Inilah yang terjadi…


Wan(nenek) :  Berapa umur kamu sekarang..?(guna bahasa standard)

Aku : 23 tahun..

Wan : Tua dah tu.. kawen je la.. bile habis belajar ni?

Aku : Erk?? Habis belajar diploma bulan 10 ni.. pastu sambung lagi dalam 4 tahun sambung degree..

Wan : (sambil membilang dengan jari).. Haih?? Nanti habis belajar dah 27?? Kawen je la.. kamu tu muka matang.. nanti susah pulak.. tak perlu disekat-sekat lagi.. kesian plak nanti.. orang perempuan ni tak boleh kawen lewat-lewat.. buat ape la belajar tinggi-tinggi nanti semua akan mati juga.. jangan dikejar dunia tu sangat.. nanti wan tak sempat nak tengok kamu kahwin.. (ade lagi la tambahan cakap-cakap nenekku itu..)

Aku : erk… tak tahu la.. nak belajar lagi.. erk.. mama abah suruh belajar dulu.. tak boleh fikir pasal kawen lagi.. (diriku tersangatlah blur waktu tu tak tahu nak cakap ape..huhu.. senyum aje)

Itu dialog antara cucu dan neneknye.. kemudian masuk scene lain plak.. kat kedai makan bersama nenek dan mamaku..

Wan : Yah.. bagi kawen je la anakmu ni.. dah tua dah.. umur 23 dah..

Aku : Erk.. (alamak… cover sambil minum air dan buat-buat tak tahu)

Mama : Biar die sambung belajar dulu.. tak de benda nye la.. Ade peluang sambung belajar.. nanti susah nak belajar bile kawen..

Aku : (sengih aje… buat-buat tak tahu lagi)

Wan : (mula mencuitku).. biarlah.. boleh je belajar pun.. bagi kawen je.. tua dah tu.. nak buat ape kejar dunia sangat.. mak ni bukan hidup lama pun.. Nanti tak sempat nak tengok anakmu ni kawen..

Mama : Mak ni.. biar lah die belajar dulu.. mak tengok saya dah la…

Aku : ….(pening dah)..


So?? Ape nak buat??? Diriku pun tak tahu lah nak tentukan nasib diri sendiri macam mana sebab diriku ini memang tak reti nak pilih sendiri tanpa kedua ibu bapaku.. So..wait and see sahaja lah ye.. Biarlah Allah yang menentukan takdir yang terbaik buat hambaNya ini.. =)


moral of the story : payah la kan bila dah dewasa ni.. orang sekeliling mula nak settlekan jodoh kita.. huhu..